"what would you be fifteen-twenty years from now?"

tanong na madalas matripang gawing essay ng mga teacher na wala ng maisip kasi hindi pwede ang "what i did last summer vacation" dahil ilang bwan na lumipas ang summer.at "my autobiography" na taon taon ng sinusulat nung matuto naming mga estudyante isulat ang mga pangalan namin at birthday.at eto yun tanong na..na madalas ko ding hindi pansinin.

sa ngayon,kung titignan ni madam auring o kahit sino pang magaling na manghuhula ang future ko,e baka wala yung makita.malabong malabo.blurred.
madami akong gustong gawin.i wanna coach a sweemmeeng team for kids.i wanna do everything.i wanna be complete.thats why i take centrum.
aaa!balikbalik.pacentrumcentrum pa.

bumalik tayo..madami talaga akong gustong gawin.gusto kong magaral ng mga languages.gusto kong makakilala pa ng mas madaming tao.gusto kong magdrowing.at magdrowing.gusto kong maglakbay at magadventure.magparty at magsulat.matuto ng PHOTOGRAPHY at tumanga.

madaming madami pa.ewan ko.ano bang trabaho ang pwede dun?meron ba?
basta ang alam ko,ayoko ng PRESSURE.parang pag..parang..parang wala naman atang bagay na walang pressure.pati mga tinitipa ng darili ko sa keyboard na to na nababasa mo e may PRESSURE.pati pagligo ko.kahit FREE TIME.meron.
siguro minsan,di lang natin nararamdaman dahil naaaliw tayo.dun nalang siguro ako.

kaya kung tatanungin mo ulit ako.siguro wala padin akong masasagot.at kung tatanungin mo din ulit un mga manghuhulang yon,malabo padin ang mga makikita nila.
pero matagal pa naman un e.madami pang pwedeng mangyari.madami pa kong pwedeng gawin.dibadiba?

baduy.

+ + + + + + + + +